ابوبکر جعفر بن محمد فیریابیابوبکر جعفر بن محمد فیریابی (فریابی) معروف به فیریابی صغیر (۲۰۷-۳۰۰ هـ)، از دانشمندان برجسته و حافظ حدیث و از محدثان در قرن سوم هجری قمری بود. ۱ - معرفی اجمالیابوبکر جعفر بن محمد بن حسن فیریابی (فریابی، غریابی)، معروف به فیریابی صغیر، اهل فاریاب از شهرهای خراسان قدیم از نواحی بلخ بود و در سال ۲۰۷ هـ دیده به جهان گشود. در سال ۲۲۴ هـ به دنبال علم‌آموزی به شهرهای مختلف خراسان، ماوراءالنهر، عراق، حجاز، مصر و شام سفر نمود و با بزرگان و محدثان بسیاری ملاقات کرد و از آنان بهره علمی برد. سپس در بغداد اقامت گزید و از افرادی چون علی بن مدینی و محمد بن بشار بندار حدیث نقل کرد. فیریابی دانشمندی برجسته و حافظ حدیث و مورد اعتماد در نقل روایات بود و در بغداد مجلس تدریس و املای حدیث داشت. گفته شده که حدود ده یا سی هزار نفر در مجلس درس او حاضر می‌شدند و ۳۱۶ نفر احادیث او را هنگام تدریس املا می‌کردند. افرادی چون ابوبکر شافعی و ابوطاهر ذهلی از او حدیث نقل کرده‌اند. او مدتی قضاوت دینور را بر عهده داشت. به نظر می‌رسد که مذهب او مالکی باشد. ۲ - آثارکتابهای صفة النفاق، ذم المنافقین، دلائل النبوه، فضائل القرآن، مناقب مالک و السنن که به گفته ابن‌ندیم کتابی بزرگ و شامل حدود پنجاه کتاب بوده، تالیفات جعفر می‌باشد. ۳ - تاریخ وفاتمعروف است که فیریابی پنج سال قبل از مرگش، قبری برای خود حفر کرد و هر از گاهی از کنار قبرش عبور می‌کرد و مقداری در کنار قبر تامل می‌نمود. فیریابی در نهایت، در آخرین روز سال ۳۰۰ یا ۳۰۱ هـ درگذشت و در مقبره باب الانبار بغداد به خاک سپرده شد. ۴ - پانویس۵ - منبعپژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۲۲۷، برگرفته از مقاله «ابوبکر جعفر بن محمد فیریابی». رده‌های این صفحه : حافظان حدیث اهل‌سنت قرن 3 (قمری) | درگذشتگان سال 300 (قمری) | درگذشتگان سال 301 (قمری) | زادگان سال 207 (قمری) | محدثان اهل‌سنت قرن 3 (قمری) | مدفونان در بغداد
|